سخنران کلیدی 1
Dr. Alaa K. Ashmawy
Bio: Dr. Alaa K. Ashmawy is an engineering professor and researcher, a licensed engineering consultant, and a global leader in higher education management. He joined The University of Balamand Dubai in 2021 as Chief Academic Officer, overseeing the university’s academic operations and offerings. He is now the president of Deraya University in Egypt. He has over 30 years of professional experience in the US, Egypt, and the UAE, in higher education and engineering consulting. He was elected the 2020-2022 President of the International Federation of Engineering Education Societies (IFEES) and is a member of the Executive Committee of the Global Engineering Deans Council (GEDC). He also serves as Special Advisor to ABET’s CEO, supporting the global engineering accrediting agency with its operations in the Middle East and North Africa.
From 2006 to 2020, Dr. Ashmawy was Dean of the School of Engineering at the American University in Dubai (AUD), where he also served as Professor of Civil Engineering. He currently holds a research professorship at the University of New Mexico in Albuquerque, and previously held teaching and research faculty positions at the University of South Florida and Georgia Tech, as well as visiting appointments in Mexico and Egypt. He is the recipient of the 2020 IEOM Society International’s Distinguished Educator Award, and the 2019 IEEE Education Society’s EDUCON Meritorious Service Award. His research in environmental geotechnics and micromechanics of granular materials has been published in leading journals and earned over 1000 citations.
Dr. Ashmawy served as Program Evaluator for ABET’s Engineering Accreditation Commission, and as Congress Ambassador for the Dubai Convention Bureau. He is a member of numerous professional and civic organizations including ASEE, IEEE, ASCE, Sigma Xi, and the American Business Council of Dubai. He earned his Ph.D. and master’s degrees in civil engineering from Purdue University, and his bachelor’s degree with Honors and Distinction from Alexandria University.
Title of the Talk: Engineering Education for the Future: Contextual Education, Stackable Credentials, and Micro Degrees
Abstract: Engineering education has evolved over a relatively short span of three centuries, from an apprenticeship and self-regulated learning model to a structured college system with predominantly classroom delivery. The current pace of progress in knowledge and new skills driven by the industry are rapidly pressing the need for reform in engineering higher education. New paradigms have emerged in the form of micro-degrees and stackable credentials, along with a focus on contextual engineering education, grounded in experiential and project-based learning. Hybrid delivery, consisting of online and in-person education, is also gaining momentum, and proving to be more effective than unimodal instruction. This presentation provides an overview of the evolution of engineering education, and illustrates the urgency of aligning engineering curricula with industry needs. The case for curriculum reform, and plans for establishing a framework for accrediting stackable credentials and micro-degrees at the global level are discussed.
سخنران کلیدی 2
Dr. Khairiyah Mohd Yusof
Bio: Khairiyah Mohd Yusof is the President for the Society of Engineering Education Malaysia and a Board Member in the Academy of Professors Malaysia. She is a professor in the Faculty of Engineering as well as the founding Director and fellow of Universiti Teknologi Malaysia Centre for Engineering Education (CEE). A practitioner and researcher in scholarly engineering education practices, she had held positions as Vice President of the Federation of Engineering Education Societies (2012 – 2018) and Board Member representing Asia of the Research inEngineering Education Network (2012 – 2017). She is grateful that the opportunities for speaking in conferences, seminars and training workshops throughout Malaysia and various countries in Asia, Australia, Africa, Europe and North and South America has allowed her to share her work and promote scholarly practices in engineering education worldwide.
Her scholarly practices in her classes led her through the natural path of Scholarship of Teaching and Learning. She is on the Editorial and Advisory Boards of journals, such as the ASEAN Journal of Engineering Education, Journal of Engineering Education, Journal of Education for Chemical Engineers, International Journal of Engineering Education and European Journal of Engineering Education. She leads various funded engineering education projects, such as the Consortium Grant on Teaching and Learning for 4IR from the Ministry of Higher Education Malaysia, the World Bank-funded OBE-SCL training in Higher Education in Afghanistan, Crafting Problems for Learning Control Engineering from Mathworks Inc. USA, and an Engineering X project on Enhancing the Quality of Engineering Education in Indonesia funded by the UK Royal Academy of Engineering and Lloyd’s Register.
Among her wide-ranging work, she is most passionate about guiding young academics in developing a scholarly approach in higher education, especially in STEM areas. For her work, she received various awards, including the 2018 IFEES Duncan Fraser Global Award for Excellence in Engineering Education, 2017 Student Platform on Engineering Education Mentoring Award, 2015 Frank Morton IChemE Global Award for Chemical Engineering Education Excellence and the 2011 IChemE Malaysia Award on Education and Training. She strongly believes that good teaching should not be limited within the walls of a classroom but should be shared as an example and inspiration to others to better educate our future generations.
Title of the Talk: Taking the Scholarly Approach in Engineering Education: Pathway to Uplift an Emerging Field
Abstract: The need for good, well-rounded engineers has led to widespread interest in engineering education throughout the world since the turn of the 21st century. In many developed countries, such as the US, engineering education is accepted as an important field much earlier, even reaching the status of a department and school in well-respected universities. Although there is interest in engineering education in Asia and the Middle East in terms of sharing practices and collaboration among universities, the lack of scholarship makes it challenging to raise the quality of engineering education in a meaningful manner, both in terms of practice and as an emerging field. Based on the definition of scholarship given by Boyer, this presentation will illustrate the necessity for the scholarship of teaching and learning (SOTL) in engineering education to initiate and sustain innovative practices, and more importantly, develop scholarly engineering educators. Scholarly engineering educators will not only enable the realization of high-quality engineering curricula and thus good graduates, but they also have the potential to publish and receive funding in engineering education. Starting from SOTL, those who are passionate about the area can be developed to become champions and venture into other forms of scholarship, ie the scholarship of application, integration and discovery, in engineering education. In this presentation, an example personal journey in becoming a scholar of engineering education will be shared to highlight the numerous potentials in the area.
سخنران کلیدی 3
دکتر رحمت ستوده قره باغ
بیوگرافی: دکتر رحمت ستوده قره باغ مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را در مهندسی شیمی از دانشگاه پلی تکنیک کانادا اخذ نمودهاند و از سال 1378 به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه تهران مشغول و در حال حاضر استاد تمام هستند. در کنار فعالیت های آموزشی و پژوهشی در زمینه طراحی و شبیه سازی فرایند، مهندسی داروسازی و آموزش مهندسی، ایشان مسئولیتهای از جمله دو دوره قائم مقام معاون پژوهشی و مدیرکل پژوهشهای کاربردی دانشگاه تهران، رئیس پژوهشگاه استاندارد ایران و مدیر شبکه آزمایشگاههای علمی ایران (شاعا) را در کارنامه خود دارند. دکتر ستوده برنده جایزه علامه طباطبایی از بنیاد ملی نخبگان، جایزه دانشمند برگزیده از بنیاد البرز، جایزه استاد پیشکسوت از انجمن صنفی مهندسین شیمی و پلیمر، پژوهشگر برجسته و برترین بینالملل دانشگاه تهران بوده و بیش از 300 مقاله علمی در نشریات و کنفرانسهای ملی و بینالمللی، و هفت کتاب و چهار فصل کتاب تألیف نمودهاند. ایشان همچنین به عنوان کارشناس رسمی دادگستری در رشته صنایع نفت در کانون کارشناسان رسمی استان تهران فعالیت مینمایند. ایشان در حال حاضر رئیس هیات مدیره موسسه ارزشیابی آموزش مهندسی ایران هستند.
عنوان سخنرانی: روایت یک امتحان پایان ترم در مقطع کارشناسی
چکیده: پس از همه گیری بیماری کرونا در سطح دنیا، مدیران آموزشی دانشگاهها به اعضای هیات علمی و مدرسین توصیه نمودند که با کاهش وزن امتحان پایان ترم در ارزشیابی نهایی دروس به حداقل ممکن، به فکر روشهای جایگزین و استفاده از ارزشیابیهای طولی برای دروس باشند. با توجه به انجام فعالیتهای متعدد در طول ترم شامل انجام تکالیف و پروژه های درسی انفرادی و تیمی، ارایه فردی و گروهی و همچنین امتحانهای کوتاه، کاهش وزن امتحان پایان ترم باعث میشود که بار روانی امتحان روی دانشجویان کاهش یافته و دانشجویان با انبساط خاطر بیشتری در طول ترم به یادگیری بپردازند. از طرفی مدیران آموزشی در دانشگاهها هم انرژی کمتری را برای تدوین آیین نامههای مرتبط با تقلب های آموزشی صرف نمایند. البته این روش میتواند در شرایط حضور فیزیکی در کلاسها هم ادامه پیدا نماید. در این ارایه، روایت یک امتحان پایان ترم متفاوت که قبل از همه گیری کرونا در مقطع کارشناسی با حضور 40 نفر از دانشجویان کارشناسی برگزار شده است به اشتراک گذاشته میشود تا بتوان ضمن استفاده از این تجربه و تجربیات مشابه راهکارهای جدید و موثر برای کاهش بار روانی دانشجویان در امتحانات پیشنهاد نمود. در این روش، یک امتحان دو ساعته با توزیع سه سری سئوال بین دانشجویان شروع و در میانه امتحان و بدون اطلاع قبلی، به دانشجویان اجازه داده شد بدون داشتن تلفن همراه، قلم و کاغذ در بیرون از کلاس به مدت 5 دقیقه تنفس و در صورت تمایل با هم مشورت نمایند. پس از اتمام این زمان، دانشجویان بدون احساس اضطراب به جلسه امتحان برگشتند و با سکوت و انبساط خاطر به امتحان ادامه و در پایان با خوشحالی و آرامش ذهنی جلسه امتحان را ترک نمودند. تصحیح اوراق امتحانی و مقایسه متوسط و انحراف استاندارد نمره دانشجویان نشان داد که نمرهها نسبت به سالهای قبل تغییر چندانی نکرده است. یکسال پس از برگزاری امتحان و در دوران کرونا تصمیم گرفته شد که با طرح 10 سئوال به مدت نیم ساعت با دانشجویان این درس که دانش آموخته شده بودند مصاحبه صورت گیرد تا بتوان این تجربه را مستند نمود. نتایج کیفی مصاحبههای انجام شده نشان میدهد که دانشجویان پس از مشورت کوتاه با هم به این احساس دست یافتند که تنش معمول امتحان با این روش تبدیل به هیجان و انرژی مثبت در یادگیری شده است و پس از گذشت یکسال خیلی از نکات و سئوالهای امتحان را به خاطر دارند. برابر اعلام دانش آموختهگان، روش جدید باعث کاهش تنش و بار روانی امتحان، عدم تمایل به تقلب و ایجاد تجربه خوب در این درس که یکی از دروس مهم طراحی میباشد گردیده است. در این ارایه جزئیات برگزاری امتحان و نظرات دانشجویان به اشتراک گذاشته خواهد شد تا اعضای هیات علمی بتوانند از آن بهره بگیرند. در جمع بندی کلی به نظر میرسد استفاده از روشهای سازگار با روحیه دانشجویان و یا روشهای جدید برای کاهش بار روانی امتحانات میتواند از موضوعات قابل توجه در حوزه پژوهش در آموزش باشد و با نوآوری جدید در برگزاری امتحانها، دانشجویان با اشتیاق بیشتری به آموزش توجه میکنند که امروزه ارزشیابی دروس بر مبنای میزان یادگیری دانشجویان یکی از شاخصهای تضمین کیفیت و اعتبار بخشی در نظامهای آموزش مهندسی میباشد.
سخنران کلیدی 4
دکتر سید حسین امیرشاهی
بیوگرافی: سید حسین امیرشاهی متولد 1336 است و از سال 1366 ابتدا در دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان و سپس از سال 1380 در دانشگاه صنعتی امیرکبیر مراتب مختلف دانشگاهی را پیموده است. حوزه تخصصی وی علم رنگ است و دروسی را در طی 34 سال سابقه دانشگاهی خود در این زمینه تدریس نموده است. ایشان در سال های 1387 و 1390 به عنوان استاد مدعو توسط دانشگاه NTNU مجری دوره CIMET دعوت گردید و در سال 1395 یک فرصت مطالعاتی 9 ماهه را در دانشگاه فنلاند شرقی گذرانده است.
عنوان سخنرانی: نقدی بر روند آموزش دروس کارگاهی در رشته های مهندسی در دهه های اخیر
چکیده: از دیدگاه کمّی دروس کارگاهی حدود 15 تا 20 درصد واحدهای دوره های کارشناسی در رشته های مختلف مهندسی را تشکیل می دهند که با توجه به ساعات ارائه هر واحد کارگاهی بخش قابل توجهی از آموزش دانشجویان در این مقطع اختصاص به آموختن این دروس دارند. تغییر سیاست های آموزش عالی کشور در ظرف سه دهه گذشته از تربیت کارشناسان به پژوهشگران به همراه استعداد جامعه ایرانی در ارزش گذاری های کاذب به مسئولیت ها و وظایف شغلی، حتی در سطح آموزش عالی، موجب گردیده است که روزبه روز از اهمیت و ارزش دروس عملی در نزد اعضاء هئیت علمی کاسته شود. نتیجه مشهود این امر تقلیل کیفی فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی و به ویژه ناتوانی آنها در مواجه شدن با مشکلات و مسائل عملی و مدلسازی های واقعی است. در واقع با آنکه دانشگاه های معتبر و قدیمی بیشترین هزینه ها را در خصوص تامین دستگاه ها و وسایل و تدارک مواد اولیه مورد نیاز آزمایشگاه ها و کارگاه های آموزشی خود در مقایسه با دروس نظری صرف می کنند ولی بهره لازم از این تلاش گرفته نمی شود.
در واکاوی علل وقوع چنین وضعیتی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
1- فضا سازی فرهنگی غلط در تقلیل شان علمی-اجتماعی مدرسین آزمایشگاهها و در نتیجه تغییر مدرسین دروس عملی از اساتید قوی (که در مراتب مختلف علمی اعم از استاد تمام تا مربی به ارائه کارگاه ها می پرداختند) به دانشجویان مقطع دکتری که فاقد تجربه کافی در مسائل عملی هستند،
2- عدم حضور موثر اعضا هئیت علمی علاقمند به دروس عملی در کمیته های تاثیرگذار مانند کمیته های برنامه ریزی درسی وزارت عتف،
3- تقریبا بی تاثیر بودن فعالیت های کارگاهی و آزمایشگاهی اساتید در آیین نامه های مربوط به تغییر وضعیت استخدامی و ارتقا،
4- تقلیل تعداد کارشناسان آموزشی و کاردان ها به عنوان عوامل موثر در ارائه دروس عملی در دانشگاه ها با استناد به معیارهایی مانند نسبت جمعیت اعضا غیرهئیت علمی به هئیت علمی،
5- تسامح و تساهل در صدور مجوزهای تاسیس رشته های مهندسی از سوی وزارت عتف بدون تامین حداقل های کارگاهی و آزمایشگاهی لازم،
6- تصویب آئین نامه هایی در محدود نمودن فعالیت اعضاء هئیت علمی استادیار به بالا در کارگاه ها و آزمایشگاه ها.
در این گفتار ضمن نقد روند صورت گرفته در طی 4 دهه اخیر در شیوه ارائه دروس عملی تلاش می گردد نتایج مخرب این روند در تامین نیازهای کشور به کارشناسان کارآمد و توانا مورد توجه قرار گیرد.
سخنران کلیدی 5
دکتر سید محمد حسین کریمیان
بیوگرافی:
1) سید محمد حسین کریمیان استاد پایه 30، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی هوافضا از سال 1374
2) تحصیلات:
مهندس مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر 1366
کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف 1369
دکترا مهندسی مکانیک، دانشگاه واترلو کانادا 1373
3) سوابق فعالیتهای دانشگاهی:
مدیر گروه ایرودینامیک
معاون آموزشی دانشکده مهندسی هوافضا
معاون پژوهشی دانشکده مهندسی هوافضا
عضو هیات امنای پژوهشکده علوم زمین
مدیر روابط بین الملل دانشگاه
مدیر دفتر نظارت و ارزیابی دانشگاه
دبیر هیات ممیزه دانشگاه
معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه
مدیر پروژه بازنگری برنامه های آموزشی دوره کارشناسی دانشگاه
عضو هیات اجرائی جذب اعضای هیات علمی دانشگاه
عضو و دبیر هیات تحریریه نشریات علمی پژوهشی
4) سوابق فعالیتهای صنعتی: مجری/همکار پروژه های صنعتی در زمینه های هوافضایی، فضایی، خودرو، حمل و نقل ریلی و هوایی و ماشین آلات
عنوان سخنرانی: آموزش مهندسی: چالش ها و مسیر پیش رو
چکیده: از دیر بازآموزش یک نیاز همیشگی در جوامع بشری بوده است. آموزش یکی از الزامات رشد اقتصادی جامعه و فرار از فقر می باشد. هیچ سازمان و نهاد دولتی وجود ندارد که به نحوی درگیر آموزش نباشد. نهادینه کردن آموزش به معنای عام آن در سطح جامعه از وظایف اصلی دولتها می باشد. در این بین آموزش مهندسی یکی از بخشهای مهم و تاثیرگذار در آموزش می باشد. طبیعتا هر کشوری با چالشهای خود در آموزش بالخصوص آموزش مهندسی مواجه است. در این ارائه بر اساس تجربه 30 ساله خود به برخی چالشهای اصلی در آموزش مهندسی پرداخته خواهد شد. علاوه بر آن به مسیرهای پیش رو جهت بهبود وضع حاضر و ارتقا کیفیت و کمیت آموزش مهندسی پرداخته خواهد شد. این موارد شامل انعطاف پذیری در آموزش، بومی نمودن آموزش، آموزش مهارت در دروس و در بکارگیری آموخته ها، آموزش بین رشته ای، دوره های کارورزی (کوآپ) و نحوه ارزیابی دروس صحبت خواهد شد. در انتها خواهیم دید که اگر نگرش خود را تغییر دهیم فرصتهای خوبی را برای جوانان کشور فراهم خواهیم نمود.